Snel naar: Geschiedenis / Muziekbibiotheek

Geschiedenis

Het begin

In 1970 was Jur Naessens, oprichter en aanstichter van het Ricciotti ensemble, werkzaam bij de Stichting Jeugd en Muziek Nederland. Op een namiddag in september werd Naessens opgebeld door Daan Padmos, manager van diverse popgroepen. Hij zocht een klassiek jeugdorkest voor een popfestival in een circustent in een weiland in Uithoorn, voor ongeveer een kwartier aan muziek. Na diverse opties te zijn afgegaan bleek dat 12 strijkers van het Hilversums Jeugdorkest bij elkaar konden komen. De concertmeester van dit orkest was de toen 14-jarige Jan Erik van Regteren Altena. Hij vormde samen met zijn twee jaar jongere broer Eduard (cello), Maurits Wijzenbeek (altviool), en Lucas Jansen (viool) de harde kern van deze ad hoc formatie. Uit de bibliotheek van de familie Regteren Altena werd het tweede concertina van Carlo Ricciotti geplukt. 

Na twee zaterdagen repeteren vertrok het gezelschap van 12- tot 14-jarigen gereden door Jur Naessens in een Transitbusje naar Uithoorn. Daar aangekomen bleken er geen stoelen voor de strijkers te zijn, dus werd het optreden staan gespeeld. Daarnaast lag het podium nog vol snoeren en boxen van de popgroep die daarvoor had gespeeld. Daarom stelden de strijkers zich op voor het podium, te midden van het publiek dat in het gras was gaan zitten. Het optreden was een doorslaand succes. 

Na afloop vonden de muzikanten het erg jammer dat het optreden maar zo kort was geweest, zeker gezien de repetitietijd die er van tevoren was ingestoken. De bus reed daarom door richting het station van Haarlem. Na enig geharrewar met beambten kon het gezelschap spelen. Ook de reizigers op het station bleken enthousiast en binnen de kortste keren had zich een flinke menigte verzameld. 

De muzikanten waren door het dolle heen en wilden nog een keer spelen. De volgende optie was een bejaardentehuis. Verschillende tehuizen hadden geen zin, maar het achtste bejaardentehuis voor demente bejaarden vond het wel spannend. Het gezelschap gaf zijn derde optreden van de dag. De muzikanten vonden deze manier van muziek maken het einde. De meesten van hen waren opgegroeid met klassieke muziek en het merendeel van hun ouders was musicus. Het ‘normale’ concert was hun niet vreemd, ze waren lid van een ‘normaal’ jeugdorkest, maar wat ze die dag hadden beleefd was zo anders dat ze doorwilden met deze manier van muziek maken. 

Dit was dus eigenlijk het eerste optreden van wat later het Ricciotti ensemble zou worden. De kernwaarden van het Ricciotti ensemble waren bij deze optredens meteen duidelijk: goede muziek, laagdrempelig, op elke plek en voor iedereen.