Na een terugblik op onze historie tijdens het 51-jarig jubileum in 2021 was het in de zomer van 2022 tijd om onze blik op de toekomst te richten! Hoe zal toekomstmuziek klinken? Beweegt de muziek zich meer richting elektronica? Wordt muziek complexer of toegankelijker? Volgens filosoof Confucius was de mate van beschaving van een samenleving te meten aan de kwaliteit van de muziek die een samenleving voortbrengt. Welke impact zal de steeds meer diverse samenleving hebben op de muziek van de toekomst? Deze en andere vragen passeerden de revue tijdens de futuratour.

Foto's: Wout Nooitgedagt

TOURNEEBLOG orkestlid Mathilde

Vrijdag 29 juli
Op vrijdag begonnen we de dag in een kliniek voor mensen met psychische problemen en verslavingen. In de zonnige binnentuin begon het optreden met een geruststellende Schubert. Een warme, welkome sfeer werd gezet en langzaam maar zeker kwamen de cliënten uit hun kamers. Een jongen uit het publiek gaf aan te kunnen drummen en een spontane jamsessie ontstond. Dit werd begeleid door moderne dans. Deze danser moest tijdens het optreden nog zijn verhaal kwijt, met als moraal: het paradijs is in het hier en nu. Hoewel we natuurlijk op toekomsttournee zijn, zijn we het hier alsnog mee eens. Na afloop kwam een van de verzorgers vertellen over de instelling en ook over de betekenis van dit optreden. Ze beschreef onze muziek als een medicijn. Zo vertelde ze dat een normaal zeer onrustige bewoner, compleet tot rust gekomen was. De cliënten zullen hier deze week, misschien wel de komende weken, nog veel over praten en aan hebben.

Omdat we wat tijd over hadden, gingen we langs bij een voedselbank, waar Eucalypta zich naar voren worp als gastdirigent. Met haar lange, rode haren stond ze vol daadkracht en ondernemingslust op de bok. Hoewel ze een stokje in haar handen had, dirigeerde Eucalypta meer met haar heupen dan met haar handen en - no offense Coen - is ze misschien wel de meest sexy dirigent van de tour!

We vervolgden onze dag en gingen naar Inforsa, een forensische psychiatrische kliniek. Voor een klein groepje mensen speelden we in de zonnige binnentuin en bij een ‘glimlach van een kind’ zagen we kleine sprankelingen in ogen verschijnen. Snel reden we door naar Mikes Badhuistheater, een vaste stek, waar we op het Boerhaaveplein in Amsterdam niet alleen de bezoekers, maar ook spontane voorbijgangers verblijdden met wat liedjes. Met veel oude leden in het publiek was het nog meer thuiskomen. Door naar een buurtboerderij in Amsterdam West, waar we ons eerste optreden hadden tijdens de Regenboogtour. Dit is zo’n gezellige en idyllische plek, dat het wederom voelde als thuiskomen. Het publiek hing aan de lippen (oh nee, kamanche) van onze solist Soheil Shayesteh. Achteraf hadden we een mini afterparty met het orkest, waar sommige orkestleden hun dans en hak (Tobias💓) lieten zien. Dit was van korte duur, omdat we nog snel een wildopje wilden doen naast onze StayOkay in Amsterdams Oost op het Javaplein. Onschuldige bierdrinkers werden spontaan overrompeld door ons optreden. Een grote groep verzamelde zich om ons heen. Dat er een jarige in het publiek aanwezig was, maakte het optreden compleet af. Vol energie, maar juist ook helemaal afgemat, keerde het orkest terug naar het hostel (en Studio K voor biertjes tot sluitingstijd!).